Modern bira mayası nasıl keşfedildi?

Binlerce yıldır bira üreticileri Saccharomyces cerevisiae‘nin uzmanlaşmış suşlarını bira mayası olarak kullanıp bira ürettiler.

Bira mayasının tarihi kökenleri tam olarak anlaşılmamış olsa da bira üretimi mikropların keşfinden öncesine dayanmaktadır.

Avrupa üzüm şarabı ve Asya pirinç şarabı suşları

Rochester Üniversitesi’ndeki Justin Fay liderliğindeki açık erişimli PLOS Biology dergisinde 5 Mart’ta yayınlanan yeni bir çalışmada, modern bira suşlarının Avrupa üzüm şarabı ve Asya pirinç şarabı suşlarının bir karışımından elde edildiğini göstermektedir.

Elde edilen bulgular, bira mayasının, tarihi bir Doğu-Batı fermantasyon teknolojisi transferinden, evsel olarak geliştirilen bitki ve hayvanların İpek Yolu ile transferine benzer şekilde ortaya çıktığını göstermektedir.

Herhangi bir evcil organizmanın tarihsel kökenleri, genellikle son göç hareketi, gen akışı ve diğer gruplarla karışması gibi etkenlerle belirlenmektedir.

Saccharomyces cerevisiae, tomurcuklanan bir maya türüdür. Eski çağlardan beri bira, şarap ve ekmek yapımında kullanılmasında dolayı en önemli maya türü olduğu söylenebilir. Üzümün kabuğundan izole edildiği tahmin edilmektedir. Koyu kabuklu meyvelerin kabuklarındaki beyaz tabakanın bir bileşeni mayadır. Vikipedi

Antik DNA Analiz verileri ne söylüyor?

Antik DNA analizi birçok tarihi olayın yeniden inşası için bir nimet iken, eski fermente içecekler ve bunları üretmek için kullanılan mikroplar o süreçte mevcut değildir. Bununla birlikte, birçok bira suşunun poliploid olduğu bilinmektedir (anlamı: genomlarının ikiden fazla kopyası vardır).

Bu durum diğer popülasyonlardan izole kalmalarını sağlamıştır ve araştırmacılara atalarının yaşam kalıntısı hakkında bilgiler vermektedir.

Bira suşlarının tarihini yeniden yapılandırmak için, araştırmacılar bira suşlarının genomlarını sıralamışlar ve dünyanın dört bir yanından gelen referans suşlarından oluşan panelleri karşılaştırdılar.

Bira türleri ve suş tipleri kaça ayrıldı?

Bira türlerini dört grup altında topladılar. Bu grupların tamamı, hem Avrupa üzüm şarap suşları hem de Asya pirinç şarabı suşlarından oluşan bir karışım özelliği göstermektedirler.

Suşlar ayrıca başka bir popülasyonda bulunmayan yeni gen varyantlarını da içermektedirler. Bu yeni varyantların kökeni daha az netleşmiş, ancak bollukları belli karakter altında değil veya nesli tükenmiş bir popülasyondan türetildiğini ileri sürmektedir.

Poliploid genomları statik olmadığından, bira suşlarının evrimi sırasındaki olayların düzeninin ve zamanlamasının tamamen yeniden yapılması oldukça zordur.

Poliploid genomlarındaki değişiklikler hücre bölünmeleri sırasında meydana geldiğinden bira suşunda çeşitliliği sağlamakta ve muhtemelen çeşitli bira yapım stillerinde uzmanlaşmada önemli bir rol oynamıştır.

kaynak: https://www.sciencedaily.com/releases/2019/03/190305153648.htm